Wij mochten afgelopen maandag naar het ziekenhuis voor een echo van de heupjes van Nola. De arts bij het CB constateerde dat haar heupjes wat stroef waren en niet helemaal gelijk. Ze zei ook dat ze het niet goed kon voelen door het vele spartelen van Nola en dat er in de meeste gevallen niets aan de hand bleek. Het zakte naar de achtergrond totdat we maandag naar het ziekenhuis moesten.
De meneer die de echo moest maken was heel vriendelijk. Rustig legde hij uit wat hij ging doen. Dat Nola met ontbloot onderlichaam in een soort spalk moest liggen en hij haar wel even ging plagen. Haar heup moest natuurlijk stil liggen en voor een wild spartelend meisje is dat niet zo heel erg leuk. Neem daar bij mee dat ze perse op haar zij moest liggen in de spalk en je raad wel dat zij een beetje moest huilen. De rechterkant was prima in orde. De hoek van de heup moet 60 graden zijn minimaal en deze was 66 graden. Links was dit een ander verhaal. Gek genoeg zag ik het direct toen hij de echo maakte. Deze hoek bleek na meten op 56 graden te komen. Geen groot verschil, maar wel een afwijking.
Hoe verder?
Hij ging even overleggen met de radioloog en stuurde ons toen door naar de orthopeed. We konden daar ook direct terecht. We moesten even wachten, maar toen mochten we bij de beste man komen. Hij gaf aan dat het een minimale afwijking was. Je kunt er voor kiezen er niets aan te doen en te kijken hoe het gaat, maar hier in het ziekenhuis kiezen ze ervoor om een spreidbroekje of de pavlik bandage te geven. Het ligt een beetje aan je kindje welke er dan wordt gekozen. Ook de leeftijd heeft hiermee te maken.
Oorzaken
Helaas is de oorzaak van deze afwijking (ook wel heupdysplasie genoemd) niet duidelijk. Wel komt het vaker voor bij meisjes dan bij jongens. Het lijkt er op dat het erfelijk kan zijn (mocht 1 van de ouders het hebben gehad dan wordt er standaard een echo gemaakt). Heeft een ouder broertje of zusje deze afwijking gehad dan is de kans ook groter dat een volgend kindje deze afwijking heeft. Maar ook de ligging van je kindje in je buik lijkt van invloed. Een stuitligging geeft een verhoogde kans hierop. Invloed van houding na de geboorte zijn onduidelijk. Dragen in een ergonomische draagzak of draagdoek heeft een positieve invloed omdat ze dan in de juiste positie zitten die ook met een spreidbroekje of pavlik bandage wordt gecreëerd. Ze raden af om de beentjes te strekken voor het meten van de lengte. Daar ga ik dus even op letten bij het CB.
De behandeling
Zodra de heupdysplasie wordt geconstateerd moet de behandeling ook direct starten. Meestal wordt deze ontdekt in de leeftijd van 3 tot 6 maanden. Onder de 3 maanden geneest het vaak spontaan en is behandeling dus niet nodig. Nola is nu 16 weken en we zijn er redelijk vroeg bij. De behandeling bestaat uit het centreren van de heupkop. Nola zit eigenlijk gewoon de hele dag met opgetrokken beentjes. Zij heeft een pavlik bandage waarbij haar beentjes in de kikkerhouding worden gehouden. Zij mag deze alleen af als zij een schone luier krijgt of even in bad gaat. Doordat ze wel blijft trappelen ontstaat er een intensievere druk van de heupkop in de heupkom. Dit veroorzaakt een groeiprikkel. Ze geven aan dat de behandeling geen pijn doet en de ontwikkeling niet remt. Met tijdige behandeling wordt er in de meeste gevallen een goed resultaat behaald.
Wat gaan we doen?
Nola zit nu in de bandage en dat gaat wonderlijk goed. Ik ben zo trots op haar hoe ze het doet. Liggen vond ze normaal al niet zo leuk, maar nu nog minder. Zitten gaat super goed en ze blijft zelfs lachen. Ook het slapen gaat goed (op het moment van typen heeft ze hem een halve dag om en haar middag slaapje gaat tot nu toe uitstekend). Met 3 weken moeten we terug naar de materiaalman om te kijken of de bandage nog goed staat afgesteld. Met 6 weken wordt er weer een echo gemaakt en hebben we een afspraak bij de orthopeed. Een klein lichtpuntje, nieuwe kleertjes shoppen. Spijkerbroekjes en broekjes met plooitjes kunnen niet meer (dit schijnt niet lekker te zitten). Dus veel legging aan doen met jurkjes en shirtjes.
Heeft jou kindje er last van gehad? Hoe ging het bij jullie? Ik lees het graag in een reactie. Mocht je nog meer informatie willen, kijk dan eens op de blog van Gwen. Mijn informatie heb ik van de arts en uit het boekjes wat wij in het ziekenhuis kregen met informatie over heupdysplasie.
5 thoughts on “En dan heeft je kind ineens iets”