Hallo lieve lezers,
Ik blijf me verbazen hoe snel de 2 weken telkens omvliegen. Tijd vliegt als je het naar je zin hebt hé! We lijken eindelijk in een soort ritme gekomen te zijn, er is in elk geval meer rust gekomen thuis. Wat het precies is nu, geen idee. Zijn het de magische 3 maanden? Is het gewoon gewenning? Mijn vinger kan ik er in elk geval niet op leggen. Maar blij ben ik er wel mee.
De kinderen samen
Chris en Charlotte vinden elkaar in elk geval steeds leuker! Samen badderen, samen op stap of samen nog even op bed liggen voor Chris naar bed gaat. Als Charlotte huilt, brengt Chris een doekje of haar fles, soms geeft hij haar speentje aan. Erg leuk om te zien.
Kinderarts
We hebben al een afspraak er op zitten met de kinderarts, en eigenlijk hebben we alleen maar positief nieuws gehoord. Charlotte weegt inmiddels 4,3kg en is 56cm lang, dus ze groeit helemaal naar wens. Zij krijgt over 3 maanden weer een controle en net voor die tijd of net erna gaan we kijken of ze al op andere flesvoeding over kan, op flesvoeding mét melk.
Mijn vermoeden is dat zij net als haar broer er minstens voor het eerste jaar niet vanaf is, maar het blijft altijd proberen.
Christiaan doet het ook goed, hij is nu in 6 weken 1 kilo aangekomen. Of dat puur alleen aan het eten ligt betwijfel ik eigenlijk, want zo heel veel meer eet hij niet op dit moment. Wat hem betreft hebben we vooral gesproken over zijn allergieën. Als hij teveel melk binnen krijgt, reageert hij voornamelijk met darmklachten. De kinderarts vermoed nu dus lactose intolerantie en aan ons is nu de klus om dat uit te gaan zoeken. Zijn bloed is geprikt voor allergieën, vooral de soja allergie. Daar is hij allergisch voor en dat is recent ook nog gebleken. Mocht deze negatief terugkomen, dan wordt hij binnenkort geprovoceerd in het ziekenhuis. (Helaas nodig maar o zo vermoeiend, dat weten jullie misschien nog met de provocatie van Charlotte toen.)
Lactose intolerantie
Ten tijde van de blog zijn we al een week daarmee bezig en hij lijkt nergens last van te hebben. Hij bevestigt daarmee eigenlijk het vermoeden van de kinderarts. Helaas is lactose intolerantie niet iets waar je zomaar overheen groeit, maar je kan er heel goed mee leven. Voor ons hooguit even aanpassen qua eten over wat er nu wel of niet mag.
Mijn eerste werkdag
Ik kijk enorm uit naar mijn eerste werkdag, maar zie er stiekem ook een beetje tegenop. Ik zit al vanaf december thuis en ik ben bang dat ik misschien niet meer zo goed in staat ben om te werken, in de zin van fysieke conditie meer. Het werk zelf dat verleer je bijna niet. Ik kreeg dinsdag een mailtje van een toekomstig collega over een opleiding en daar ga ik zeker achteraan! Ik ben enorm benieuwd hoe ik straks al die ballen in de lucht ga houden als ik voor de opleiding aangenomen wordt. De zorg voor de kleintjes, het huishouden, de 20urige werkweek en dan die opleiding. Pittig lijkt het me, maar ik hou wel van een uitdaging.
De weersomslag eist zijn tol
Voor nu zijn de kleintjes aardig verkouden, hoewel Chris nu alleen nog chronisch met een groene snotneus rondloopt heeft Lotte het wat erger te pakken. Arme meisje houdt ’s ochtends weinig binnen en slaapt een gat in de dag ’s middags. Maar met de huis/tuin/keuken middeltjes lijkt het langzaam maar zeker wel de goede kant op te gaan. Ik heb het sinds dinsdagavond ontzettend koud, dus bij mij zit het ook aardig dwars nu. Maar hopelijk kan ik de dans nog redelijk ontspringen.
Opzoek naar kinderkleding?
Om nog even schaamteloos reclame te maken voor de verkooppagina van Chris’ en Lotte’s oude babykleertjes, ook even het verzoek of jullie eventueel de Facebook pagina zoveel mogelijk willen delen. Alles wat niet meer past, gaat erop en we willen zoveel mogelijk verkopen natuurlijk. 50% gaat naar hun spaarpot en de andere 50% naar een goed doel! Je kunt de pagina hier vinden.
