De meeste mensen zullen het vast wel herkennen. Je voelt je schuldig over iets dat je gedaan hebt. Of juist over iets dat je niet gedaan hebt. Niet zo’n fijn gevoel. Meestal kun je het dan maar beter gewoon bij die persoon uiten en sorry zeggen. Dat lucht op en soms heeft die ander persoon het helemaal niet zo ervaren als jij denkt. Ik besloot met jullie te delen waar ik me wel eens schuldig over voel. Komt ie!
-
Vermoeidheid
Dit vind ik soms heel lastig. Niet alleen voor mijn man, maar zeker ook voor mijn kinderen. Het gaat echt al wel beter als dat het ging een tijdje terug gelukkig. Toch ben ik nog vaak best wel moe. Ik doe dan ook minder op een dag dan een gemiddelde doorsnee vrouw. Wat geeft dat zul je denken. Nou, voor mijn man helemaal niets. Hij doet met liefde wat extra klusjes. Ook als hij nog gewoon werkt die dag. Maar als ik zie dat hij ook slecht heeft geslapen en moe is dan voel ik me wel schuldig. Want ik hoef niet meer te werken die dag of ik heb niet gewerkt. Maar het hoort nou eenmaal bij mij. Het huis is soms een zooitje, maar we genieten wel volop.
-
niet werken
Dit hangt eigenlijk voor een groot deel samen met het vorige punt. Vanwege mijn vermoeidheid moet ik keuzes maken in wat ik wel en niet doe op een dag. Als ik zou gaan werken zou dat betekenen dat ik niet meer voor de kinderen kan zorgen en geen eten meer kan koken die dag. Geen situatie die wij willen voor ons gezin. Dus werk ik niet. Nu kwamen er afgelopen week een aantal onvoorziene uitgaven bij. Niet fijn en zeker de bedragen die wij zagen niet. Dan voel ik me wel schuldig dat ik niet werk. Ik weet dat het niet kan, maar wat extra inkomsten zouden best fijn zijn soms. We mogen echt niet klagen, maar soms.
-
geld uitgeven/kosten
Als je geen geld inbrengt is het lastig ook geld uit te geven. Tenminste, dat vind ik dan. Ik vind het lastig om iets lekker of luxe mee naar huis te nemen als ik boodschappen doe. Ik vind het ook lastig om iets voor mezelf te kopen. Bij de action wil ik dat nog wel eens doen, daar is het niet zo duur. Maar eens ongegeneerd winkelen voor mezelf zou ik dus nooit doen. Dat geeft niet, ik kom niets te kort. Als het echt moet stuurt Mark me echt wel op pad. Maar het blijft een dingetje. Ik laat hem dan ook vaak beslissen daarover.
-
iets kapot maken
Iets kapot maken betekend dat het vervangen moet worden. In de meeste gevallen dan. Laatst is mijn telefoon nat geworden en deed het niet meer. Wat voelde ik me stom en schuldig. Ik heb hem naar de reparatiewinkel gebracht in de hoop dat hij gered zou worden. Dat kost voor het kijken en drogen alleen al 55 euro. Dat geeft geen garanties dat hij gemaakt wordt. Zo lastig om hem dan achter te laten. Gelukkig voor mij kon hij gemaakt worden en doet hij het weer als vanouds. Toch vind ik het zonde van het geld, had ik niet beter op kunnen letten?
-
iets vergeten te doen
Dit is misschien wel een apart puntje, geen idee of het herkenbaar is. Maar ik kan me dus schuldig voelen als ik iets vergeet te doen. Een persoonlijke kortingscode van de albert heijn of emte die ik niet inlever of de kortingsavond bij de kruidvat die ik vergeet. Dat betekend dat ik dan de spullen die ik toch al nodig had zonder de korting moet aanschaffen. Extra geld uitgeven dus dat ik had kunnen besparen.
De meeste punten kan ik achteraf weinig aan doen, toch geeft het me een schuldgevoel. Geheel onterecht, dat weet ik. Hebben jullie ook wel eens last van een (onterecht) schuldgevoel richting je man of kind(eren)?
